Hoi allemaal!

Van de Zuidelijke provincie Tamil Nadu, reisde ik vier weken geleden, zoals de Tamils meer dan 2.000 jaar geleden deden, van India naar Sri Lanka. Een bliksembezoek van één maand, met name aan het Noord-Oosten van het eiland. Een gebied dat laat zien dat Sri Lanka veel meer is dan een ultieme backpackersbestemming. Het is een land waar verschillende religies, etnische achtergronden, kasten en politieke overtuigingen naast elkaar bestaan. Een land dat tot 8 jaar geleden verscheurd werd door een burgeroorlog en in 2004 getroffen werd door een tsunami. Dus voor iedereen die nog naar Sri Lanka gaat, en iets wilt leren over de geschiedenis van het land, bezoek ook 'de andere kant van Sri Lanka', het is meer dan de moeite waard!

Hoewel het Noord-Oosten droger dan droog is, kwam ik vier weken geleden aan in Colombo, aan de West-kust, waar overstromingen het land gedeeltelijk on-bereisbaar (en on-bewoonbaar) maakten. In het hostel in Colombo zaten we dan ook met backpackers die per bus of auto door meters water gereisd hadden. M’n verjaardag in het normaal gesproken o-zo-zonnige Sri Lanka was dan ook inclusief Nederlandse miezer-regen en donkere wolken. Het mocht de pret niet drukken. Ik heb lekker met kater, Wietse en moeder geluncht in een vijfsterrenhotel met uitzicht op Colombo Skyline. Eens een keer iets anders!

Van Colombo reisden we naar het Trincomalee in het Oosten van het land. Van regen en overstromingen naar droogte en hitte, maar met azuurblauwe zee. In Trincomalee heb ik mijn dagen doorgebracht met Thandi, samen deden we vrijwilligerswerk in India. Onder het genot van een biertje in de hangmat, hebben we nagepraat over al onze avonturen daar. Sri Lanka is toch wel een oase van ontspanning in vergelijking met India, die conclusie hadden we snel getrokken. Helaas scheidden onze wegen na twee dagen, zij ging terug naar Taiwan, en ik ging richting het Noorden.

Met Wietse ging ik naar Mullaitivu, de stad waar de burgeroorlog in 2009 officieel ten einde kwam. Nadat de terroristische LTTE en de regering bijna 30 jaar vochten, werd de Tamil bevrijdingsbeweging in deze stad officieel verslagen. Hoewel je in de rest van het land nauwelijks sporen van de oorlog ziet, is de recente geschiedenis van het land hier nog steeds zichtbaar. Daken van huizen beschreven met Red Cross en andere hulpinstanties, beschoten gebouwen en verhalen over levens die voorgoed veranderd zijn door de oorlog. We bezochten een gezonken marine-schip, een openlucht museum met onderzeeërs en een zwembad, dat de Tamils gebruikten om duik-militie te trainen.

We spraken en bezochten de bewoners van het gebied. Een man met een enorme glimlach nodigt ons uit in het huis waar hij met zijn vrouw en vier kinderen woont. Hij vertelt over zijn bestaan als visser, en zijdelings over de oorlog. Toen de oorlog in het gebied heftiger werd, vluchtte hij naar Engeland. Per land, boot en vliegtuig, een barre tocht. Hij beschrijft zichzelf als echter als een lucky man, het is hem gelukt de tocht te maken. Als hij twee jaar later terugkeert naar Sri Lanka is zijn huis verdwenen, slechts een aantal palen zijn blijven staan. Hij laat ons zien hoe het Rode Kruis met behulp van de restanten een nieuw huis heeft gebouwd. De boot en zijn vissersnetten, die hij van zijn vader ontving, net als het beroep zelf, zijn verloren gegaan. Als ik hem vraag of hij het beroep van visser aan zijn zoon zou overdragen, zoals het de traditie betaamt, zegt hij never! Na de oorlog is het leven van vele vissers in het gebied voorgoed veranderd. De man met de grote glimlach is teleurgesteld in zijn land maar hoopvol voor zijn kinderen.

PALM Foundation, de NGO waar Wietse werkt, ondersteunt al dertig jaar gemeenschappen in het Noord-Oosten. In de afgelopen weken heb ik op het kantoor en in het veld mogen helpen met een project voor oorlogsweduwen. In het gebied hebben inmiddels 2.000 vrouwen zich verenigd in groepen die elke dag aan de slag gaan met het maken van Palmyra (een soort palmboom) producten. Helaas verdienen zij vaak slechts 15 a 20 euro per maand, onvoldoende om hun kroost te voeden. Voor PALM heb ik bijna 200 van deze krachtige, inspirerende vrouwen mogen interviewen, zij zijn immers de motor voor ontwikkeling. Een bijzondere ervaring!

Het is echter niet altijd feest. Ik ben inmiddels in Kathmandu, Nepal, yes yes! Helaas wel na een vliegreis met 1,5 dag vertraging (inclusief 2 nachten zonder slaap) en ben al een aantal dagen ziek (ondefinieerbare bultjes over m'n hele lichaam) maar ik ben herstellende.. en heb heel veel zin om het land te gaan ontdekken!

Liefs vanuit Kathmandu,
Josephine

Ps. M’n camera is helaas gesneuveld dus deze maand niet bijzonder veel foto’s.