Salam aleikum!

Mijn eerste blog schrijf ik in de woonkamer van m’n gezellige hostel in Beirut. Wat een stad! Lamborghini’s, valet parking en plastische chirurgie in het Noorden. Vluchtelingenkampen, enorme hoeveelheden vuilnis en zwerfkatten in het Zuiden. Een herrezen stadscentrum bestaande uit de meest dure winkels, kerken en moskeen langs elkaar, door tanks en soldaten afgesloten straten. Christenen, Moslims, Armeniers, Syriers, Palestijnen en Druzen leven hier langs, soms met elkaar in relatieve vrede.

De mensen hier zijn vriendelijk en behulpzaam. Een stel wonend in Beirut neemt me het eerste weekend samen met hun o-zo-schattige drieling mee naar een kerstmarkt in Jbeil. De drieling brabbelt de hele avond in het Frans, Arabisch en Engels, ze zijn zo komisch. Een jongen opgegroeid in Beirut neemt me in dezelfde week mee naar een echt Libanees restaurant gelegen ten midden van de duurste boten in Libanon. Per auto racen we door het chaotische en drukke verkeer van Beirut, oversteken is je hand ophouden, doorlopen en hopen dat er geen auto is die je raakt. Even wennen dus!

De laatste dagen ben ik samen met drie andere hostelgenoten begonnen met les geven op een school in Shatila, een vluchtelingenkamp in het Zuiden van Beirut. Van oorsprong een Palestijns vluchtelingenkamp maar door de oorlog in Syrie voor een groot deel overgenomen door met name de armste Syriers. Het kamp is inmiddels een kleine stad binnen Beirut geworden bestaande uit smalle straten met simpele winkels, scheefgebouwde huizen, een hoop vuilnis, eeuwige drukte van mensen en dieren. Het schooltje zelf bestaat uit een grote ruimte en een aantal kleine klaslokaaltjes. De eerste dag worden we welkom geheten, in een klaslokaal gezet met 20 paar starende ogen en dat is het. Over in het diepe gegooid worden gesproken. Met een beetje ABC en 123 overleven we het eerste uur. Les geven in Shatila is zeer goed voor de improvisatieskills!

Maar nu moet ik er helaas vandoor. Laatste belangrijke aspect van Beirut: het nachtleven dat nooit lijkt te stoppen! Vanavond wordt het een Syrisch diner met alle hostelgenoten en een biertje in een van de vele barren. Je kunt het slechter treffen!

Mae sallameh!

Josephine